دستورِ زبانِ پارسی

Diese Verzeichnis folgt den Vorgaben von Modern Language Association (in “MLA Style Manual and Guide of Scholarly Publishing”).

• آشوری، داریوش. بازاندیشی زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۲.
• آموزگار، ژاله. «فعل خواستاری: ساخت و کاربرد آن در فارسی میانه (پهلوی)». مجلهء زبانشناسی ۹.۱ (۱۳۷۱): ۲-۸.
• آهنگر، عبّاسعلی. «بند متممِ فعل در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۷.۲ (۱۳۸۱): ۱-۲۷.
• ابوالحسنیِ چیمه، زهرا. «تشخیص حروف اضافهء مرکب از گروههایِ حرف اضافه‌ای». مجلهء زبانشناسی ۲۰.۱ (۱۳۸۴): ۱۷-۳۸.
• احمدیِ گیوی، حسن. دستور تاریخی فعل. چاپِ یکم، تهران: نشر قطره، ۱۳۸۰.
• احمدیِ گیوی، حسن. دستور زبان فارسی – فعل. چاپِ یکم، تهران: نشر قطره، ۱۳۸۴.
• احمدیِ گیوی، حسن، و حسنِ انوری. دستور زبان فارسی. چاپِ هشتم،. تهران: انتشاراتِ فاطمی، ۱۳۷۰.
• امانوا، فیروزه. «سخنی از تفاوتهای فارسی ایران و تاجیکی (فارسی)». مجلهء زبانشناسی ۸ (۱۳۷۰): ۲-۱۱.
• ایزدی، پیروز. «تحقق زبانی و کاربرد آن در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۲ (۱۳۷۴): ۱۴۲-۱۴۵.
• باطنی، محمّدرضا. توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۰.
• باطنی، محمّدرضا. چهار گفتار در باره زبان. چاپِ دوم، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۶۳.
• باغینی‌پور، مجید. «بدل یا جمله‌وارهء قیدی جابه‌جا شده؟ و چند نکتهء دیگر در باره‌ء بدل». مجلهء زبانشناسی ۲۳.۱ (۱۳۸۸): ۵۱-۶۴.
• باغینی‌پور، مجید. «بدل یا وصف؟». مجلهء زبانشناسی ۲۰.۱ (۱۳۸۴): ۹۹-۱۱۲.
• باغینی‌پور، مجید. «تأکید، تکرار و ساختهای بدلی». مجلهء زبانشناسی ۱۹.۲ (۱۳۸۳): ۶۸-۷۶.
• باغینی‌پور، مجید. «میان‌افزوده‌ها: بدل یا معترضه؟». مجلهء زبانشناسی ۱۸.۲ (۱۳۸۲): ۳۴-۵۸.
• باقری، مهری. واج‌شناسی تاریخی زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: نشر قطره، ۱۳۸۰.
• بنان، لطفعلی، علیِ تقی‌زاده، مختارِ فربودی، علی‌اکبرِ فرزاد، و احمدِ قائم‌مقامی. دستور زبان فارسی. چاپِ سوم،. تبریز: کتاب‌فروشیِ اپیکور، ۱۳۴۹.
• بهار، محمّدتقی. سبک‌شناسی. چاپِ هشتم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۵.
• ثمره، یدالله. آواشناسی زبان فارسی – آواها و ساخت هجایی آوا. چاپِ یکم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۴.
• جکسون، ویلیام. دستور زبان اوستایی. برگردان از رقیّه بهزادی. چاپِ یکم، تهران: انتشاراتِ فرزین، ۱۳۷۶.
• جهان‌پناهِ تهرانی، سیمین‌دخت. «ضمیر متصل »ـَش” و»داشتن”، دو گرایش تازه در فارسی گفتاری امروز تهران». مجلهء زبانشناسی ۱۶.۱ (۱۳۸۰): ۱۹-۴۲.
• جهان‌پناهِ تهرانی، سیمین‌دخت. «فعل‌های لحظه‌ای و تداومی در زبان فارسی امروز». مجلهء زبانشناسی ۱.۲ (۱۳۶۳): ۲-۱۲.
• حسنیان، حسین. «ادغام همپایه در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۳.۲ (۱۳۶۵): ۴۹-۶۰.
• خبّاز، مجید. «اصطلاحات ترکیبی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲۰.۲ (۱۳۸۴): ۱۱۵-۱۲۴.
• خطیب رهبر، خلیل. حرف اضافه. چاپِ یکم، تهران: انتشاراتِ صفیعلیشاه، ۱۳۴۷.
• خیّام‌پور، عبدالّرسول. دستور زبان فارسی. چاپِ دوم، تبریز، ۱۳۳۴.
• دبیرِ مقّدم، محمّد. پژوهشهای زبان‌شناختی فارسی (مجموعه‌یِ مقالات). چاپِ دوم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۸۸.
• دبیرِ مقّدم، محمّد. «پیرامون »را” در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۷.۱ (۱۳۶۹): ۲-۶۰.
• دبیرِ مقّدم، محمّد. «ساختهای سببی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۵.۱ (۱۳۶۷): ۱۳-۷۶.
• دبیرِ مقّدم، محمّد. «فعل مرکب در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۲ (۱۳۷۴): ۲-۴۶.
• دبیرِ مقّدم، محمّد. «مجهول در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲.۱ (۱۳۶۴): ۳۱-۴۶.
• دهخدا، علی‌اکبر، محمّدِ معین، و جعفرِ شهیدی. لغت‌نامه. تهران: مؤسّسه لغت‌نامه دهخدا.
• راسخ‌مهند، محمّد. «بررسی معنایی تکرار در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲۳.۱ (۱۳۸۸): ۶۵-۷۴.
• راسخ‌مهند، محمّد. «شیوهء نشان دادن فاعل و مفعول در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲۱ (۱۳۸۵): ۸۵-۹۶.
• راسخ‌مهند، محمّد. «قید جمله و قید فعل در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۸.۱ (۱۳۸۲): ۹۵-۱۰۰.
• راشدِ محصّل، محمّدتقی. درآمدی بر دستور زبان اوستایی. چاپِ یکم، تهران: انتشاراتِ کاویان، ۱۳۶۴.
• رضایی، والی. «کاربردشناسی جمله‌های پرسشی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۸.۲ (۱۳۸۲): ۵۸-۷۸.
• رضی، هاشم. دستور زبان اوستایی. چاپِ یکم، تهران: سازمانِ انتشاراتِ فروهر، ۱۳۶۸.
• سمایی، مهدی، و الهامِ شمسایی. «بررسیِ یاء نسبت در واژه‌سازی». مجلهء زبانشناسی ۱۸.۱ (۱۳۸۲): ۶۲-۷۷.
• سهیلی، ابوالقاسم. «فعل متعدی یا فعل سببی». مجلهء زبانشناسی ۴ (۱۳۶۶): ۷۸/۹۰.
• شریعت، محمّدجواد. دستور زبان فارسی. چاپِ دوم، تهران: انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۶۴.
• شریعت، محمّدجواد. زمینهء بحث در بارهء آیین نگارش. چاپِ سوم،. تهران: انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۶۶.
• شفایی، احمد. مبانی علمی زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: مؤسّسهء انتشارات نوین، ۱۳۶۳.
• صادقی، علی‌اشرف. «التقای مصوتها و مسئلهء صامتهای میانجی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۳.۲ (۱۳۶۵): ۳-۲۲.
• صادقی، علی‌اشرف. «تحول پسوند اسم فاعل به اسم مصدر». مجلهء زبانشناسی ۱۵.۱ (۱۳۷۹): ۲-۱۴.
• صادقی، علی‌اشرف. «تحول پسوند حاصل مصدر از پهلوی به فارسی». مجلهء زبانشناسی ۷.۱ (۱۳۶۹): ۸۱-۸۸.
• صادقی، علی‌اشرف. «دربارهء رسم‌الخط فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱.۲ (۱۳۶۳): ۲-۱۲.
• صادقی، علی‌اشرف. «دو تحوّل آوایی در زبان فارسی (حذف و اضافه شدن صامت «ن» پس از مصوتهای بلند)». مجلهء زبانشناسی ۱۹.۲ (۱۳۸۳): ۱-۹.
• صادقی، علی‌اشرف. «سپهبَد – سپهبُد / هیربَد – هیربُد / باربَد – باربُد». مجلهء زبانشناسی ۲.۱ (۱۳۶۴): ۲۵-۳۰.
• صادقی، علی‌اشرف. «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر». نشر دانش ۱۱-۱۴ (۱۳۷۰).
• صادقی، علی‌اشرف. «یک تحول آوایی دیگر در زبان فارسی: فرایند افزوده شدن صامت «ر» به بعضی از کلمات». مجلهء زبانشناسی ۲۰.۱ (۱۳۸۴): ۱-۱۶.
• صادقی، علی‌اشرف. «یک قاعدهء آوایی زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۶.۲ (۱۳۶۸): ۶۲-۷۴.
• صنیع، مهین‌بانو. سیری در دستور زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: شرکت کتاب‌سرا، ۱۳۷۱.
• طباطبایی، علاءالدیّن. فعل بسیط فارسی و واژه‌سازی. چاپِ یکم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۶.
• عبّاسی، آزیتا. «بند موصولی و مشخص‌سازی گروههای اسمی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۲ (۱۳۷۴): ۱۴۶-۱۵۱.
• عبّاسی، آزیتا. «محدودیت‌های صرفی و نحوی در زایاییِ فرایند اشتقاق در زبان فارسی». زبان و زبان‌شناسی ۲.۲ (۱۳۸۵): ۳۹-۵۶.
• عبدالملکی، حسین. «واژه‌بست /-e/ تصغیر و معرفه در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲۱ (۱۳۸۵): ۹۷-۱۰۴.
• فاضل، نوید. جُنگ دستور. چاپِ یکم، تهران، ۱۳۷۴.
• فرخنده، پروانه. «اینجا، آنجا، هرجا: اشاریهای مکان در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱۶.۲ (۱۳۸۰): ۳۵-۵۱.
• فرشیدورد، خسرو. جمله و تحوّل آن در زبان فارسی. چاپِ سوم،. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۲.
• فرشیدورد، خسرو. دستور امروز. چاپِ یکم، تهران: انتشاراتِ صفیعلیشاه، ۱۳۴۸.
• فرشیدورد، خسرو. دستور زبان فارسی (پیش‌نویس).
• فرشیدورد، خسرو. دستور مفصّل امروز بر پایه زبانشناسی جدید. چاپِ دوم، تهران: انتشاراتِ سخن، ۱۳۸۴.
• فرشیدورد، خسرو. گفتارهایی در بارهء دستور زبان فارسی. چاپِ سوم،. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۰.
• قاسمی، مسعود. «تأثیرِ حروفِ اضافه در معنایِ افعالِ فارسی». مجلهء زبانشناسی ۳.۱ (۱۳۶۵): ۶۷-۸۲.
• قریب، معصومه. «واکه‌های ترکیبی یا دیفتونگ‌های زبان فارسی». مشهد، ۱۳۵۱.
• کریمی، سیمین. «نقدی بر مقالهء «پیرامون »را” در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۸ (۱۳۷۰): ۲۳-۴۱.
• کسروی، احمد. نوشته‌های کسروی در زمینهء زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: نشرِ سپهر، ۱۳۵۷.
• کشانی، خسرو. اشتقاق پسوندی در زبان فارسی امروز. چاپِ یکم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۱.
• کلباسی، ایران. ««نقش مجموعهء آوایی »ـایـ” [-iy-] پیش از پسوند «آن» جمع و نسبت و«آنهء» نسبت در چند کلمهء فارسی». مجلهء زبانشناسی ۱.۱ (۱۳۶۳): ۷۲-۷۴.
• کلباسی، ایران. «آواهای میانجی در فارسی نوشتاری (ادبی)». مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی ۶ (۱۳۵۸).
• کلباسی، ایران. «پیشوند فعلی hâ- و گونه‌های آن در گویشهای ایرانی». مجلهء زبانشناسی ۲۱ (۱۳۸۵): ۵۷-۷۴.
• کلباسی، ایران. «حالت در زبانها و گویشهای ایرانی». مجلهء زبانشناسی ۲۳.۱ (۱۳۸۸): ۵-۲۴.
• کلباسی، ایران. «نقش و جای شناسهء فعلی و ضمیر پیوسته در گویشهای ایرانی». مجلهء زبانشناسی ۱۷.۱ (۱۳۸۱): ۷۷-۱۰۲.
• کلباسی، ایران. «نقشهای «هم» در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۷.۲ (۱۳۶۹): ۵۶-۵۸.
• گلفام، ارسلان، رویا صدیقِ ضیاءبری، و آزیتا جعفری. «نگاهی به ساخت مجهول در زبان فارسی با تکیه بر دیدگاه شناختی». زبان و زبان‌شناسی ۲.۲ (۱۳۸۵): ۵۷-۷۶.
• ماحوزی، مهدی. برگزیدهء نظم و نثر فارسی یا فارسی و نگارش. چاپِ یکم، تهران: انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۶۹.
• ماحوزی، مهدی. گزارش‌نویسی و آیین نگارش. چاپِ سوم،. تهران: انتشاراتِ اساطیر، ۱۳۶۸.
• محمودف، حسن. «ترتیب توالی کلمات در جملات سادهء دوترکیبی فارسی». برگردان از احمدِ شفایی. مجلهء زبانشناسی ۳.۱ (۱۳۶۵): ۵۳-۶۶.
• مشکور، محمّدجواد. دستورنامه – در صرف و نحو زبان فارسی. چاپِ سیزدهم، تهران: انتشاراتِ شرق، ۱۳۶۸.
• معین، محمّد. اسم جنس و معرفه، نکره. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۳.
• معین، محمّد. اسم مصدر – حاصل مصدر. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۳.
• معین، محمّد. اضافه. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۳.
• معین، محمّد. فرهنگ فارسی. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۰.
• معین، محمّد. مفرد و جمع. چاپِ چهارم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۳.
• میلانیان، هرمز. «کلمه و مرزهای آن در زبان و خط فارسی». زبان‌شناسی (مجموعه مقالات). تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۳. ۶۷-۸۲.
• ناتلِ خانلری، پرویز. تاریخ زبان فارسی. چاپِ یکم، تهران: بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۴.
• ناتلِ خانلری، پرویز. دستور زبان فارسی. ۱چاپِ یکم، تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۰.
• ناتلِ خانلری، پرویز. زبان‌شناسی و زبان فارسی. چاپِ دوم، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۶.
• نجفی، ابوالحسن. غلط ننویسیم – فرهنگ دشواریهای زبان فارسی. چاپِ سوم،. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۰.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. «بررسی صفت مفعولی و اهمیت آن در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۹.۲ (۱۳۷۱): ۶۱-۶۹.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. «جمله‌های شرطی در زبان فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲.۲ (۱۳۶۴): ۴۳-۷۲.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. «زبان فارسی در عصر حافظ». مجلهء زبانشناسی ۸ (۱۳۷۰): ۶۷-۹۴.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. «فعلهای لحظه‌ای، تداومی، لحظه‌ای-تداومی». مجلهء زبانشناسی ۹.۲ (۱۳۷۱): ۷۰-۷۵.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. نوای گفتار در فارسی. چاپِ یکم، اهواز: انتشارات دانشگاه اهواز، ۱۳۵۷.
• وحیدیانِ کامیار، تقی. «وجه التزامی و زمانهای افعال». مجلهء زبانشناسی ۱۱.۲ (۱۳۷۳): ۲-۱۰.
• هنر، علی‌محمّد. «صورتهای قدیمی فعل بودن: هم، هی …». مجلهء زبانشناسی ۹.۲ (۱۳۷۱): ۲۱-۲۴.
• یاراحمدزهی، ناهید. «اسامی و صفات مرکب درون‌مرکز و برون‌مرکز در فارسی». مجلهء زبانشناسی ۲۳.۱ (۱۳۸۸): ۸۵-۸۶.
• یاسمی، رشید، محمّدتقیِ بهار، بدیع‌الزّمانِ فروزانفر، عبدالعظیمِ قریب، و جلال‌الدّینِ همایی. دستور زبان فارسی (۵ استاد). چاپِ دوم، تهران: انتشارات اشراقی، ۱۳۷۰.
• یرمیاش، اِوا م. «برخی نکات دستوری در نحوِ مراحلِ آغازینِ فارسی جدید: ضمایر متصل در فارسی». برگردان از امیدِ طبیب‌زاده. مجلهء زبانشناسی ۱۱.۲ (۱۳۷۳): ۳۱-۴۱.

• Alavi, Bozorg. Lehrbuch der Persischen Sprache. 5. Aufl. Leipzig: Verlag Enzyklopädie Leipzig, 1976. Print.
• Asha, Raham. The Persic ‘Pahlavi’, A Grammatical Précis. Paris: Editions Khavaran, 1998. Print.
• Benveniste, Emile. Indo-European Language and Society. London: Faber and Faber, 1973. Print.
• Bußmann, Hadumod. Lexikon der Sprachwissenschaft. 3. Aufl. Stuttgart: Alfred Körner Verlag, 2002. Print.
• Bußmann, Hadumod. Routledge Dictionary of Language and Linguistics. London: Routledge, 2004. Print.
• Darmesteter, James. Etudes Iraniennes. Amsterdam: Philo press, 1971. Print.
• Eilert, Wilhelm. „Verbreitung und Fortleben alter Epenthesen“. Acta Iranica 1 (1974): 280-291. Print.
• Elwell-Sutton, Lawrence Paul. Elementary Persian Grammar. London: Routledge, 2004. Print.
• Gnoli, Gherardo. „An Old Persian farnah-“. Acta Iranica 30 (1977): 83-92. Print.
• Henning, Walter Bruno. „Das Verbum der Mittelpersischen der Turfanfragmente“. Acta Iranica 14 (1977): 65-160. Print.
• Henning, Walter Bruno. „Die älteste persische Gedichthandschrift: eine neue Version von Barlaam und Joasaph“. Acta Iranica 15 (1977): 541-543. Print.
• Henning, Walter Bruno. „Two Manichaean magical texts with an excursus on the Parthian ending ‘-endeh’“. Acta Iranica 15 (1977): 237-300. Print.
• Horn, Paul. Asadi’s neupersisches Wörterbuch ‘Lughat al-Fusr’ nach der einzigen vatikanischen Handschrift. Berlin: Weidmannsche Buchhandlung, 1897. Print.
• Horn, Paul. „Neupersische Schriftsprache“. Grundriss der Iranischen Philologie I2 (1889): 1-200. Print.
• International Phonetic Association. Handbook of the International Phonetic Association. A Guide to the Use of the International Phonetic Alphabet. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. Print.
• Kent, Roland. Old Persian. New Haven: American Oriental Society, 1953. Print.
• Lambton, Ann Katharine Swynford. Persian Grammar. Cambridge: Cambridge University Press, 1953. Print.
• Lazard, Gilbert. Grammaire du persan contemporain. Paris: Librairie C. Klincksiek, 1957. Print.
• Lazard, Gilbert. „Le préverbe moyen-perse be/ba“. Acta Iranica 5 (1975): 1-13. Print.
• Lecoq, Pierre. „La langue des inscriptions achéménides“. Acta Iranica 2 (1974): 55-62. Print.
• Mace, John. Persian Grammar for Reference and Revision. London and New York: Routledge Curzon, 2003. Print.
• Madani, Mir Hamid. Elementarbuch der persischen Sprache. Erlangen: Ebermannstadt, 1982. Print.
• Majidi, Mohammad Reza. Strukturelle Grammatik des Neupersischen: Morphologie. Hamburg: Helmut Buske Verlag, 1990. Print.
• Majidi, Mohammad Reza. Strukturelle Grammatik des Neupersischen: Phonologie. Hamburg: Helmut Buske Verlag, 1986. Print.
• Moyne, John. „The so-called passive in Persian“. Foundations of language 12 (1974): 249-264. Print.
• Pullum, Geoffrey Keith, und William A. Ladusaw. Phonetic Symbol Guide. Chicago: The University of Chicago Press, 1996. Print.
• Rosen, Georg. Elementa persica. Leipzig: Verlag von Veit & Comp, 1915. Print.
• Rückert, Friedrich. Grammatik, Poetik und Rhetorik der Perser. Osnabrück: Verlagsbuchhandlung Otto Zeller, 1966. Print.
• Rzehak, Lutz. Tadschikische Studiengrammatik. Wiesbaden: Reichert Verlag, 1999. Print.
• Rzehak, Lutz. Vom Persischen zum Tadschikischen. Wiesbaden: Reichert Verlag, 2001. Print.
• Salemann, Carl. „Mittelpersisch“. Grundriss der Iranischen Philologie I1 (1895): 249-332. Print.
• Salemann, Carl, und Valentin Shukovski. Persische Grammatik. 5. Aufl. Leipzig: Otto Harrassowitz Verlag, 1947. Print.
• Szemerenyi, Oswald. „Sprachtypologie, funktionelle Belastung und die Entwicklung Indogermanischer Sprachen“. Acta Iranica 12 (1977): 339-394. Print.
• Szemerenyi, Oswald. „Studies in the kinship terminology of the Indo-European languages“. Acta Iranica 16 (1977): 1-240. Print.
• Turner, Ralph L. A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers, 1999. Print.
• Vullers, Carl. Lexici persica – latini. Graz: Akademische Druck- und Verlagsanstalt, 1962. Print.
• Walde, Alois, und Julius Pokorny. Vergleichendes Wörterbuch der Indogermanischen Sprachen. Berlin und Leipzig: de Gruyter, 1973. Print.
• Windfuhr, Gernot L. Persian Grammar – History and State of its Study. De Hague: Mouton Publishers, 1979. Print.