هر چه /hær ʧe/ (بندِ پردازه‌دار از ضمیرِ پخشیِ «هر» /hær/ و ضمیرِ پرسشیِ «چه» /ʧe/) در پارسی نقشِ ضمیرِ تکمیلی را بازی می‌کند.
این ضمیر بندِ پردازه‌ست و (با الگویِ ا[DetPا[APضمیرِ تکمیلیِ هر چه /hær ʧe/] [APبندِ صفتیِ برتر]]) بندِ صفتیِ کامل می‌سازد (نگاه کنید به جستارِ ۴×پ×آ. نمودِ قیاسیِ بندِ صفتی):
آرزو می‌کنم هر چه بیشتر /hær ʧe biʃtær/ (= به اندازه‌یِ ممکن) با من باشند.
محمّدعلیِ جمال‌زاده (سده‌یِ سیزدهم و چهاردهم خورشیدی)
به حرمتی هر چه تمام‌تر /hær ʧe tæmɒmtær/ (= به تمامیِ ممکن) و به عزمی هر چه صادق‌تر /hær ʧe sɒdeɣtær/ (= تا جایی که می‌شود صادق) کشتی‌ها را به طرفِ حصار راندند.
عوفیِ بخاری (سده‌یِ ششم و هفتم خورشیدی)
کار نیشاپور در عهدِ ریاستِ او نظامی هر چه تمام‌تر /hær ʧe tæmɒmtær/ (= به تمامیِ ممکن) گرفت.
از دفترِ «ترجمه‌یِ تاریخِ یمینی» (سده‌یِ هفتم خورشیدی)
دور بودن زِ چنان روی غمی‌ست
هر چه دشوارتر /hær ʧe doʃvɒrtær/ و هر چه بتر /hær ʧe bætær/
فرّخیِ سیستانی (سده‌یِ چهارم و پنجم خورشیدی)
