دستورِ زبانِ پارسی

A multiplicative numeral is a nominal numeral implicating the repetition of a counting numeral.

a. Syntax

• Multiplicative numerals can be generated as numeral phrases from multiplicative pronouns (/ʧænd-ɒn/ چندان, /bær-ɒ-bær/ برابر and /væj/ وی), with the following counting numerals:
  • Cardinal numerals: /pænʤ ʧænd-ɒn/ پنج چندان, /sæd bær-ɒ-bær/ سد برابر, /dæh ʧænd-ɒn/ ده چندان

    نعمتِ ما به چشمِ هم‌سایه

    سد برابر /sæd bær-ɒ-bær/ فزون کند پایه

    Rashid Yasemi (19^th and 20^th Century AD)

    دو چندان /do ʧænd-ɒn/ که رشتی به روزی برشت

    شمارَش همی بر زمین بر نوشت

    Ferdowsi (10^th and 11^th Century AD)

    گر هزارم جفا و جور کنی

    دوست دارم هزار چندان‌ت /hezɒr ʧænd-ɒn/

    Saadi (12^th and 13^th Century AD)

    گر صالح و گر فاسق، بر فطرتِ خویش‌م من

    گو: «تخمِ نکو بفشان، از ما بستان ده وی /dæh væj/»

    Nazari Ghohestani (13^th and 14^th Century AD)

  • Mixed numerals: /se bær-ɒ-bær o nim/ سه برابر و نیم
  • Decimal fraction numerals: /dævɒzdæh momæjjez hæftɒd o se bær-ɒ-bær/ دوازده ممیّز هفتاد و سه برابر
• Partitive numerals can be used without structural modification as multiplicative numerals (see below).

b. Application

Multiplicative numerals can become nuclei of partitive genitive phrases and occur together with modifiers, which are either in the plural form or are divisible. Such genitive phrases are definite (see 10•۴•d•a. and 10•۴•d•b.):

ما دو برابرِ شما /do bær-ɒ-bær-e ʃomɒ/ دویده‌ایم.

وزنِ او یک‌سوم برادرش /jek-sevvom-e bærɒdær-æʃ/ است.

جمعیّتِ این کشور هفتاد و چهارسدمِ کشورِ هم‌سایه /hæftɒd o ʧæhɒr-sædom-e keʃvær-e hæmsɒje/ است.

ما به انـدازه‌یِ چهل در سدِ شما /ʧehel dær sæd-e ʃomɒ/ حقوق می‌گیریم.

It is possible that the modifier is not itself the reference in comparison, but denotes either the moment of the two forms compared with each other or the temporal difference between them:

انـدازه‌یِ او سه برابرِ سابق شده.

پارسال قدِّ او نصفِ امسال بود.