دستورِ زبانِ پارسی

In the comitative genitive, the modifier identifies a process, which accompanies the nucleus.

In Persian, the comitative genitive is always endocentric and used syndetical. The comitative genitive phrase (like its nucleus and modifier) is a noun phrase in the singular:

زانویِ غم /zɒnu-je ɣæm/ به بغل گرفته بود. (= غمگینانه زانو به بغل گرفته بود.)

دستِ نوازش /dæst-e nævɒzeʃ/ به سرِ من کشید. (= برایِ نوازش دست به سرِ من کشید.)

نامهِ عنایتِ /nɒmæ-je enɒjæt/ شما را خواندم. (= نامه‌یِ شما را که نشانه‌یِ عنایت‌تان بود خواندم.)

وصفِ خلق‌ش به جان در آویزد

دستِ جودش به کان در آویزد

Khaqani (12^th Century AD)

امشبِ باران به ما دِه گوشه‌ای

تا بیابی در قیامت توشه‌ای!

Rumi (13^th Century AD)

The comitative genitive can also have a metaphorical meaning:

دستِ رد /dæst-e rædd/ به سینه‌یِ من زد. (= خواهشِ مرا رد کرد.)