دستورِ زبانِ پارسی

The ability of a verb phrase to be accompanied by a predicative complement (= copulative verb phrase) or not (= non-copulative verb phrase), when it is used as a predicate of sentence, is termed copulativity in this website.

This grammatical category is not limited to verb phrases, it is valid for verbal roots too.

In Persian, copulative verb phrases vary proportionally, for example:

• Suppletive verbs and verb phrases from the infinitive /budæn/ بودن:

  زِ عشقِ ناتمامِ ما جمالِ یار مستغنی‌ست

  به آب و رنگ و خال و خطّ چه حاجت رویِ زیبا را؟!

  Hafez (14^th Century AD)

  به می سجّاده رنگین کن گرت پیرِ مغان گوید!

  که سالک بی‌خبر نبود زِ راه و رسمِ منزل‌ها

  Hafez (14^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitive /mɒndæn/ ماندن:

  همه کارم زِ خودکامی به بدنامی کشید آخر

  نهان کی ماند آن رازی که‌از او سازند محفل‌ها؟!

  Hafez (14^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /ʃodæn/ شدن, /gæʃtæn/ گشتن, /ɒmædæn/ آمدن and /oftɒdæn/ افتادن:

  دل‌م ز پرده برون شد، کجایی ای مطرب؟!

  بنال، هان! که از این پرده کارِ ما به نواست

  Hafez (14^th Century AD)

  گر جان بدهد سنگِ سیه لعل نگردد

  با طینت اصلی چه کند؟! بدگهر افتاد

  Hafez (14^th Century AD)

  زِ شستِ صدق گشادم هزار تیرِ دعا

  وز آن هزار یکی کارگر نمی‌آید

  Hafez (14^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /ʃɒjestæn/ شایستن, /sæzidæn/ سزیدن and /zibidæn/ زیبیدن:

  مرا شاید انگشتری بی‌نگین

  نشاید دلِ خلقی اندوهگین

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

  آن جا که سخن خیزد از آیاتِ الاهی

  سقراط سزد چاکر و ادریس عیال‌ش!

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

  بنده‌یِ جودِ تو زیبد آفتابِ نوربخش

  مطربِ بزمِ تو شاید زهره‌یِ بربط‌سرای

  Sanai (11^th and 12^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /kærdæn/ کردن, /sɒxtæn/ ساختن and /gærdɒndæn/ گرداندن:

  حافظا! می خور و رندی کن و خوش باش! ولی

  دامِ تزویر مکن چون دگران قرآن را!

  Hafez (14^th Century AD)

  خرد را عنان ساز و اندیشه را زین

  بر اسبِ زبان اندر این پهن‌میدان

  Nasir Khusraw (11^th Century AD)

  ای که بر مه کشی از عنبرِ سارا چوگان!

  مضطرب‌حال مگردان منِ سرگردان را!

  Hafez (14^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /dɒʃtæn/ داشتن, /negɒh dɒʃtæn/ نگاه داشتن and /negæh dɒʃtæn/ نگه داشتن:

  وصلِ تو اجل را زِ سرم دور همی داشت

  از دولتِ هجرِ تو چنان دور نمانده‌ست

  Hafez (14^th Century AD)

  رفتارِ او همه را به او باوفا نگه می‌داشت.

• Verb phrases from the infinitives /nɒmidæn/ نامیدن and /xɒndæn/ خواندن:

  او را فرهاد نامیدند.

  گفت: «شنیدم که سخن رانده‌ای

  کینه‌کش و خیره‌سرم خوانده‌ای»

  Nezami Gandjavi (12^th and 13^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitive /xɒstæn/ خواستن:

  سخن آخر به دهن می‌گذرد موذی را

  سخن‌ش تلخ نخواهی دهن‌ش شیرین کن!

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /jɒftæn/ یافتن, /dɒnestæn/ دانستن, /ʃenɒxtæn/ شناختن and /didæn/ دیدن:

  کسی را هم‌دردِ خود نیافت.

  ورایِ طاعتِ دیوانگان زِ ما مطلب!

  که شیخِ مذهبِ ما عاقلی گنه دانست

  Hafez (14^th Century AD)

  فضلِ ایزد شنـاس کارش را!

  که مر آن را پدید نیست کنار

  Abolfaradj Runi (11^th and 12^th Century AD)

  تو را کامـل همی دیدم به هر کار

  ولیکن نیستی در عشق کامـل

  Manuchehri (10^th and 11^th Century AD)

• Verb phrases from the infinitives /ʃemordæn/ شمردن, /engɒʃtæn/ انگاشتن, /pendɒʃtæn/ پنداشتن and /gereftæn/ گرفتن:

  دانی که چه گفت زال با رستمِ گرد؟:

  «دشمن نتوان حقیر و بی‌چاره شمرد»

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

  از آن شنعت این پند بر داشتم

  دگر دیده نادیده انگاشتم

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

  خویش‌تن را بزرگ پنداری

  راست گفتند: «یک دو بیند لوچ»

  Saadi (12^th and 13^th Century AD)

  ملکِ ضعیفان به کف آورده گیر!

  مالِ یتیمان به ستم خورده گیر!

  Nezami Gandjavi (12^th and 13^th Century AD)