دستورِ زبانِ پارسی

Multiplikativpronomina sind nominale Pronomina, die (als Determinativfokusse) im Aufbau von Multiplikativa verwendet werden (siehe 6•۳•a.).

Folgende Nominalphrasen werden im Persischen als Multiplikativpronomina eingesetzt:

• Die Kopulativkomposition /bær-ɒ-bær/ برابر (aus dem Substantiv /bær/ بر mit der Bedeutung “Höhe” und dem Interfix /-ɒ-/):

  نعمتِ ما به چشمِ هم‌سایه

  سد برابر /sæd bær-ɒ-bær/ فزون کند پایه

  Rashid Yasemi (19. – 20. Jh. n. Chr.)

• Die Determinansphrase /ʧænd-ɒn/ چندان (= [_NP[_NP/ʧænd/ چند] [_DetPenklitisches Demonstrativpronomen /-ɒn/ آن]]) mit der Bedeutung “jene Menge”.

  دو چندان /do ʧænd-ɒn/ که رشتی به روزی برشت

  شمارَش همی بر زمین بر نوشت

  Firdausi (10. – 11. Jh. n. Chr.)

  گر هزارم جفا و جور کنی

  دوست دارم هزار چندان‌ت /hezɒr ʧænd-ɒn/

  Saadi (12. – 13. Jh. n. Chr.)

• In archaischen Idiomen das Personalpronomen /væj/ وی mit der Bedeutung “es”:

  گر صالح و گر فاسق، بر فطرتِ خویش‌م من

  گو: «تخمِ نکو بفشان، از ما بستان ده وی /dæh væj/»

  Nasari Ghohestani (13. – 14. Jh. n. Chr.)